mahan net

پهناي باند اختصاصي سازمان‌هاي منطقه‌اي از راه دور: نرخ پايين و نرخ بالاطراحي سوپر فريم برخي از برنامه‌ها ممكن است به پهناي باند اختصاصي براي انجام تأخير كم نياز داشته باشند. براي دستيابي به اين تأخيرهاي كم، IEEE 802.15.4 LR-WPAN مي تواند در حالت فوق فريم اختياري كار كند. در يك سوپر فريم (شكل 20.9 را ببينيد)، يك سازمان‌دهنده كانتينر اختصاصي، راهنماهاي سوپرفريم را در دهانه‌هاي از پيش تعيين‌شده ارتباط مي‌دهد. اين بازه‌ها مي‌توانند در حدود 15 ميلي‌ثانيه يا تا 245 ثانيه كوتاه باشند. زمان بين دو نقطه مرجع به 16 تخصيص زماني معادل بدون گستره فوق فريم تقسيم مي شود. پوشش سيگنال در فضاي اصلي هر سوپر فريم ارسال مي شود. راهنماها براي همگام سازي ابزارهاي متصل، تشخيص Skillet و به تصوير كشيدن ساخت سوپر فريم ها استفاده مي شوند. يك اسبابك مي‌تواند هر زمان كه در حين باز شدن است ارسال كند، اما بايد قبل از سيگنال سوپر فريم زير، مبادله خود را به پايان برساند. دسترسي مستقيم در بازه هاي برنامه بر اساس اختلاف است. در هر صورت، تسهيل‌كننده كانتينر ممكن است تخصيص‌هاي زماني را به يك ابزار انفرادي كه به پهناي باند اختصاصي يا انتقال‌هاي بيكاري كم نياز دارد، كاهش دهد. اين گشايش‌هاي زمان‌بندي كاهش يافته، تخصيص زمان تضمين‌شده (GTS) ناميده مي‌شوند و با هم يك دوره بدون اختلاف (CFP) را تشكيل مي‌دهند كه قبل از راهنماي زير يافت مي‌شود. اندازه CFP ممكن است با تكيه بر علاقه ابزارهاي سازمان مرتبط تغيير كند. هنگامي كه از برنامه هاي بازگشايي مطمئن استفاده مي شود، همه ابزارها بايد مبادلات مبتني بر اختلاف خود را قبل از شروع CFP به پايان برسانند. شروع CFP و گستره سوپر فريم توسط سازمان‌دهنده كانتينر به ابزارك‌هاي شبكه ضميمه داده مي‌شود. سازمان دهنده كانتينر ممكن است تا هفت مورد از GTS را توزيع كند و يك GTS مي تواند بيش از يك دوره فضايي را شامل شود.
كمتر مطالعه كنيدMPLS و مبادله IPوالتر گورالسكي، در سازمان نشان داده شده، 2009
رئوس مطالب دست كردنOutline hand-off تلاشي براي نازك كردن بسته استاندارد X.25 عمومي است كه براي شبكه‌هاي بسته عمومي براي فضاي جديد لپ‌تاپ‌ها و رايانه‌هاي شخصي خانگي در هر منطقه كاري در يك انجمن استفاده مي‌كند. عليرغم اين واقعيت كه X.25 قبل از ايده‌هاي لايه‌بندي كنوني سرچشمه مي‌گيرد، اساساً واحدهاي اطلاعاتي در سه لايه آخر - نقطه واقعي تعامل، ساخت طرح كلي و بسته‌بندي - را به عنوان يك هنجار جهاني توصيف مي‌كند. در تقابل با وب تا حدودي مثمر ثمر بود، اما براي جهاني بدون اينترنت و ماهواره يا تلفن به طرز خيره كننده اي مؤثر بود. در طول دهه 1980، بهترين راه براي انتقال متن به يك صحنه نفتي به سمت دريا يا كشتي‌هاي در حال حركت، استقبال از چاپ طبيعي و در عين حال لاكونيك "GA" (ادامه) بود كه بر روي يك نسخه X.25 به چاپ رسيد.
مشكل بسته هاي X.25 (به نام PLP، Bundle Layer Convention، بسته ها) اين بود كه آنها بسته هاي IP نبودند، بنابراين بدون شك نمي توانستند نقطه اتصال را با وب به اشتراك بگذارند يا حتي نقطه اتصال را با وب به اشتراك بگذارند، كه وقتي كامپيوتر شروع به كار كرده بود. شهر در هر صورت، IP داراي لبه WAN شناخته شده اي نبود (SLIP در واقع از خطوط كلي استفاده نمي كرد)، بنابراين ساختار پوشش لايه 2 X.25، كنترل اتصال اطلاعات سطح غيرقابل انكار (HDLC) - به همين ترتيب در ISDN مورد استفاده قرار گرفت. تغيير كرد تا در فضاي IP پر از سوييچ ها مفيدتر شود. در حقيقت، سوئيچ‌هايي كه با رابط‌هاي X.25 كامل مبارزه مي‌كردند، بدون شك مي‌توانند رابط‌هاي دست‌آف طرح كلي را اضافه كنند.
يكي از بزرگترين قطعات X.25 كه در حين حركت به سمت انتقال سقوط كرد، انسداد اشتباه بود. امروزه، متخصصان شبكه به جاي روش سنگين X.25 براي مقابله با مكان اشتباه و بازيابي، درك دقيق‌تر و مدرن‌تري از نحوه تكميل اين كار دارند.
دست‌آف Outline زماني معروف به "X.25 روي استروئيدها" بود، مجموعه‌اي از روابط كه براي X.25 و انتقال طرح كلي تاسف‌انگيز بود. با اين حال، اساساً هاب‌هاي شبكه سوئيچ دست-خاموش مي‌توانند خطوط كلي را سريع‌تر از سوئيچ‌هاي X.25 انتقال دهند. تلاش هايي براي سرعت بخشيدن به X.25 قبل از تغيير انتقال لبه انجام شد، به عنوان مثال، اجازه دادن به پيام تقاضاي ارتباط براي انتقال اطلاعات، كه سپس مديريت مي شد و پاسخ توسط هدف در يك پيام رد شده انجمن بازگردانده مي شد، بنابراين شبكه هاي X.25 ايجاد مي شود. براي چيزهاي خاصي مانند يك شبكه TCP/IP با UDP مفيد است. با وجود اين، يك شبكه X.25 با توجه به طراحي اوليه وب، هنوز به طور قابل توجهي براي ساخت و كار بسيار گزاف تر از هر چيزي بود. پيشرفت به X.25 كه انتقال پوشش نشان داده شده است در شكل 17.2 نمايش داده شده است.
نحوه اتصال فرمان بسته X.25 با انتقال طرح. توجه داشته باشيد كه انتقال لبه هيچ لايه سازماني ندارد و اجازه مي دهد IP آزادانه كار كند.
در واقع، حتي با مشخص شدن انتقال طرح كلي، هنوز يك مسئله آزاردهنده وجود داشت: مانند X.25 قبل از آن، دست‌آف طرح كلي در ارتباط بود. فقط پرچم‌گذاري پيام‌هاي كنوانسيون بدون اتصال بود و بسياري از شبكه‌هاي جداكننده پوشش از «فضيلت بسيار بادوام» استفاده مي‌كردند.

4G در مقابل اينترنت LTE: درك تفاوت بين 4G و LTE در واقع، حتي با باز شدن سازمان‌هاي جديد 5G، اكثر افراد به استفاده از 4G و LTE ادامه مي‌دهند، زيرا در دسترس بودن قابل توجه‌تر آن‌ها در سراسر جهان است. صرف نظر از سازمان هايي كه به طور متقابل مورد استفاده قرار مي گيرند، واقعاً تفاوت فوق العاده اي بين 4G و LTE وجود دارد. تمايز در نمايشگاه اين سازمان ها و سرعت وب است. اين مقاله سازمان‌هاي 4G و LTE، تفاوت‌ها و شباهت‌هاي اساسي آن‌ها را بررسي مي‌كند و در نهايت متوجه مي‌شود كه چه چيزي بهتر است، 4G يا LTE. 4G چيست؟ پيشينه تاريخي 4G از استانداردهاي جديد ارائه شده توسط منطقه ارتباطات راديويي ITU (ITU-R) در سال 2008 سرچشمه مي گيرد كه سازمان هاي قابل حمل را محدود كرده بود تا سرعت را به حداقل 100 مگابيت در ثانيه تغيير دهند. در آن مرحله، اين تعداد دور از دسترس بود، اما استاندارد جديد در نظر گرفته شده بود تا طراحان را به دنبال نوآوري بهتر سوق دهد. چند سال پس از اين واقعيت، نوآوري به استانداردها رسيد و اكثر حمل و نقل ها تغييراتي را در سازمان 4G انجام دادند. چيزي كه 4G را از نوآوري‌هاي گذشته متمايز مي‌كرد، تغيير از نوآوري راديويي با برد گسترده به انتقال چند حمل‌ونقل OFDMA بود. اين امر نرخ انتقال و دانلود بسيار بالاتر و پذيرش در حوزه گسترده‌تري از مديريت‌ها مانند بازي، ويديو، سرگرمي آنلاين و غيره را افزايش داد. LTE چيست؟ در وهله اول، LTE به چه چيزي بستگي دارد؟ LTE يا توسعه طولاني مدت بر هر مشكلي بين استانداردهاي جديد دست نيافتني ITU-R و حقيقت غلبه كرد. LTE به عنوان پيشرفتي از جد خود يعني 3G پيش رفت، اما پيش نيازهاي تبديل شدن به آينده يا 4G را براي اين وضعيت برآورده نكرد. اين يك برخورد برتر را براي مشتريان به ارمغان آورد و به سازمان‌هاي قابل حمل كمك كرد تا سرعت‌هاي 4G را بدون دسترسي به نوآوري، عمومي كنند. برخي از مواقع LTE به عنوان 4G LTE ناميده مي‌شود، كه باعث مي‌شود مشتريان فكر كنند كه از 4G استفاده مي‌كنند، با اين حال واقعاً، هنوز نوآوري LTE است. عليرغم اين واقعيت كه LTE آشفتگي ايجاد كرده و ادامه مي دهد، LTE يك بازسازي اساسي از نوآوري 3G بود. زماني كه LTE-A (Drawn out Development Progressed) به وجود آمده باشد، صلاحيت 4G در مقابل LTE به طور قابل توجهي گيج كننده تر است. در سال 2011، LTE-A براي مدت طولاني استاندارد شد و در دسترس عموم قرار گرفت. اين نوآوري سريع‌تر، قابل اعتمادتر و پايدارتر است و پهناي باند بالاتري را در مقايسه با LTE معمولي ارائه مي‌كند. LTE-A كه نزديك‌ترين نوآوري به 4G در آن نقطه بود، سرعت چند برابر بالاتر از LTE را مي‌داد. تفاوت بين LTE و 4G چيست؟ بنابراين تفاوت بين LTE و 4G چيست و چگونه مي تواند بر تجربه شما به عنوان مشتري تأثير بگذارد؟ آيا 4G سريعتر از LTE است، آيا پايدارتر است، چه مزايا و معايبي براي استفاده از هر كدام وجود دارد؟ همانطور كه اشاره شد، اين صلاحيت ممكن است گاهي گيج كننده باشد، و با تحويل هاي فعلي بيشتر مانند LTE-A، به ندرت قابل تشخيص است. ما بايد بررسي كنيم كه دقيقاً چه چيزي 4G را از اجدادش متمايز مي كند و بيش از چند تفاوت بين LTE در مقابل 4G وجود دارد. سرعت ما بايد بلافاصله به سؤال اصلي بپردازيم: LTE در مقابل 4G، كدام سريعتر است؟ با فرض اينكه ما در مورد اولين LTE صحبت مي كنيم، 4G اساسا سريعتر است. 4G اساسا سريعتر است. LTE فقط 100 مگابيت در ثانيه را ارائه مي دهد، در حالي كه پيشنهادات 4G واقعي تا 1000 مگابيت در ثانيه. با وجود اين، در فرصتي كه ما نرخ هاي LTE-A را بررسي مي كنيم، تفاوت از بين مي رود زيرا به همين ترتيب 1000 مگابيت بر ثانيه را ارائه مي دهد. متعاقباً، هيچ پاسخ غير قابل انكاري وجود ندارد، زيرا بستگي به اين دارد كه از كدام نوآوري استفاده مي كنيد، LTE يا LTE-A. از آنجايي كه اكثر سازمان‌ها LTE-A را ارائه مي‌كنند، اكثر مشتريان در سرعت بالاي انتقال و دانلود سهيم هستند. شمول در مورد گنجاندن، آيا LTE معادل 4G است يا در مورد گنجاندن تفاوتي وجود دارد؟ ورود نوآوري جديد تضميني نيست كه به سرعت براي همه قابل دسترسي باشد. ما مي توانيم اين را با تحويل 5G جديد ببينيم. با وجود اين واقعيت كه نوآوري وجود دارد، بسياري از مردم به دليل گجت‌هاي شناخته شده‌تر كه از نوآوري 5G حمايت نمي‌كنند، به آن نزديك نمي‌شوند. مشابه آن براي 4G اتفاق افتاد، كه توسط تعداد زيادي تاييد نشد، كه باعث شد مشتريان از آن استفاده نكنند. مديريت LTE بسيار گسترده است و از طريق اكثر ابزارهاي فعلي در دسترس است، در حالي كه 4G هنوز قطعات غيرقابل استفاده براي افراد خاص باقي مانده است. خواب خواب به تاخير زماني اشاره دارد كه اطلاعات به سمت هدف خود در سراسر سازمان پيش مي رود و يك بار ديگر به عقب برمي گردد. بيكاري اطلاعات را از جريان و حركت در مسير صحيح نگه مي دارد و باعث كاهش پهناي باند مي شود. به هر حال، آيا 4G از نظر بيكاري بهتر از LTE است؟ درست است، و اين ناسازگاري بسيار بزرگ است. 4G بي اثري 5 ميلي ثانيه اي را ارائه مي دهد كه در مقابل LTE 10 ميلي ثانيه است. با توجه به اينكه ما در حال بحث در مورد ميلي ثانيه هستيم، ممكن است به نظر شوخي نباشد، اما زماني كه مشتريان كامپيوتر بازي مي كنند، اين امر بسيار مهم مي شود.